இணையத்தில் கருத்துரிமை எனும் களவானித் தனம்

.கடந்த சில நாட்களாகவே இணையம் அதிலும் வலைப்பூ எழுத்தாளர்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சிந்திக்கும் திறனையோ அல்லது வேறு எதையோ இழந்து கொண்டு வருகிறோம். அல்லது மிக அதிக அளவில் உணர்ச்சி வசப் படுகிறோம். இது இரண்டில் எதுவோ ஒன்று உண்மை. அதில் நானும் அடங்குவேன். எனது ரஜினி ரசிகர்களுக்கு மூளை இருக்கிறதாம் எனும் பதிவுக்கு வந்த பின்னூட்டங்களே அதற்கு சாட்சி. அதிலும் சிலர் என்னவோ நான் மட்டும் பின்னூட்டம் பெறுவதற்க்காக எழுதுவது போலவும் பிறவலைப் பதிவர் எல்லோரும் பின்னூட்டம் வந்தால் தூக்கி குப்பைதொட்டியில் போட்டுவிட்டு அடுத்த பதிவை பார்க்கப் போய்விடுவது போலவும் ஒரு வெற்று தோற்றத்தை உருவாக்க முயன்றுள்ளனர் அதற்கு நான் முன்னறே எழுதிய பின்னூட்டங்களை முன்வைத்து எனும் பதிவுக்கு சுட்டி வேறு . . வலைப் பதிவர்களின் புரிந்துகொள்ளும் தன்மை இதன் மூலம் தெள்ளத் தெளிவாக தெரிகிறது. எனது வலையில் பின்னூட்ட நுட்பம் சரியாக வேலை செய்கிறதா என சோதிக்க பின்னூட்டம் கோரி பதியப்படும் ஒரு பதிவுக்கும் தவறான வார்த்தைப் பிரயோகம் என கடைசியில் சொல்லப்பட்ட கோபம் கொண்ட ஒரு பதிவுக்கும் வேறுபாடுகளை தெரிந்துகொள்ளாமல் தான் இன்னும் இருக்கிறோம். இதில் ஒரு வேதனைக்குரிய விஷயம் பின்னூட்டம் இட்டு கேள்விகளை எழுப்பும் நண்பர்கள் அவர்கள் எதிர்பார்க்கும் பதில் வராத போது கருத்துரிமை பரிக்கப் படுவதாக தனியே புலம்புகின்றனர். அதாவது ஒரு சில தரங்கெட்ட கேள்விகள், எழுதுபவரை நோக்கி சக வலைப்பதிவர் பின்னூட்டம் இட்டால் அதை வெளியிடுவதன் மூலம் யாருக்கு அவமானம் அசிங்கம் அதை எழுதியவருக்கா அல்லது அத்தகைய கருத்தை தனது பின்னூட்ட பக்கத்தில் வெளியிட்டவருக்கா?. தனிமனித தாக்குதல் நடத்துவதாக என்னிடம் புலம்பும் அவர்களே தங்களது வலைப்பூவில் தனிமனித தாக்குதல் நடத்தலாம் அது கருத்துரிமை ஆனால் அதை நான் எனது வலையில் பயன்படுத்தக் கூடாது . மேலும் நான் இதுவரை எழுதிய எந்த பதிவிலும் எனது சாதி இன்னது என்றோ அல்லது நான் இந்த சாதியை வெறுக்கிறோன் என்றோ எழுதுவதில்லை. எழுதப் போவதும் இல்லை. ஆனால் சில விடாகண்டர்கள் "புதுப் பட பெட்டியை "என்று சொன்னதன் மூலம் என் சாதியை தெரிந்து கொண்டார்களாம். அதில் ஒரு நக்கல் வேறு. என் சாதியை சொல்லும் உனக்கு இருக்கும் ஆணவம் அகம்பாவம் எதிலும் எனக்கு நாட்டமில்லை என்பதாக மீண்டும் ஒரு கவிதை எழுதப்பட்டது . நான் எழுதிய பதிவில் எனது கருத்து என்ன என்பதை மிகச் சரியாக உணர்ந்தவர் திரு வசந்தன் அவர்கள் மட்டுமே. மற்ற அனைவரின் கருத்தும் வெருமனே அந்த நடிகரையும் அவரின் புகழ்களையும் எனக்கு சொல்வதாகவும். அல்லது கலைஞர் , ஜெயலலிதா, ராமதாஸ், வைகோ, திருமாவளவன் ஆகியோர் என்ன செய்துவிட்டார்கள் என்பதாகவும் அமைந்திருந்தது. எனது கேள்வி அது அல்ல. இப்படி கருத்து சொன்ன ஒருவரை மன்னிப்பு கேட்க வலியுருத்தும் ரசிகர்களுக்கு மூளை இருக்கிறதா எனக் கேட்டிருந்தேன் ஆனால் இந்த அமீரகப் பொடியனுக்கு எதுவுமே தெரியாது என்பது போல் பத்மனாபா முதல் திருச்சி ஓட்டல் வரை வரித்துக் கட்டி பதிவு போடுவதில் சிந்திக்க வேண்டும் என வேண்டுகோள் விடுக்க ஆரம்பிக்கின்றனர். இது போல் பதிவுகள் எழுதினால் பின்னூட்டம் வரும் என்பதற்க்காக நான் எழுதுவதாக குற்றச்சாட்டு வேறு. சமூகப் பொறுப்புள்ள நான் எழுதிய பதிவுகளுக்கு எத்தனை பேர் பின்னூட்டம் இட்டீர்கள் என்று என்னால் விரல் விட்டே சொல்லமுடியும் ஆனால் உங்களால் ஒதுக்கப் பட வேண்டும் என நான் கருதி எழுதும் பதிவுகளுக்கு பின்னூட்டம் இடுவதில் இருந்து ஒன்று மட்டும் தெரிகிறது நமக்கு கருத்துக்களை விட பரபரப்பு எழுத்துக்களை படிப்பதில்தான் விருப்பம் என்று. ஆனால் முந்தைய பதிவின் என் வார்த்தைகளின் தொனி வேண்டுமானால் அது உங்களுக்கு கடினமாகவும் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாமலும் போகலாம் அக் கருத்தில் இருக்கும் நேர்மையை இல்லை எனக் கூற இயலாது. தங்கர்பச்சானின் கருத்தும் அப்படியெ. ஒஷோ சொன்னது போல வார்த்தைகளில் தொங்கிக்கொண்டிருக்கிறது உலகம். எனது பதிவில் எனது கருத்துக்களுக்கு ஆதரவாக பின்னூட்டம் இட்டிருப்பவர்களை தங்களது பதிவில் தரக் குறைவான விமர்சனங்களை வைப்பது. இது எல்லாம் சில எடுத்துக் காட்டுகளே. இப்படியே போனால் ஆரோக்கியமான ஒரு வலைப்பூ சூழல் ஏற்படும் என்பதாக எனக்குத் தெரியவில்லை இங்கே யாரும் விமர்சனத்துக்கு அப்பாற்பட்டவர்கள் இல்லை. என்னையும் சேர்த்து . இப்படியே போனால் இதுவெல்லாம் நடக்கும்.....

1.தி.மு.க. அதிமுக, பா.ம.க, மதிமுக, பா.ஜ.க, விடுதலை சிறுத்தைகள், தே.மு.தி.க, கருணாநிதி , ஜெயலலிதா, வைகோ, திருமா, ராமதாஸ், ரஜினி, கமல், விஜய், திராவிடம், ஈழம், தமிழ், பார்ப்பனீயம், இஸ்லாம், கிருஸ்த்துவம், இன்னும் கவுண்டமணி செந்தில் விவேக், மகேந்திரன் என யாரைப் பற்றியும் எதைப் பற்றியும் யாராலும் எழுத முடியாமல் போகும்.